به منظور بررسی واکنش عملکرد گل، ازجمله عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه ارقام گلرنگ به تیمارهای سلنیوم تحت شرایط قطع آبیاری آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392-1393در محلات- استان مرکزی انجام گرفت. تیمارها شامل آبیاری در سه سطح، آبیاری کامل طبق عرف منطقه (آبیاری هر 7روز یکبار،) قطع آبیاری در مرحله غوزهدهی، قطع آبیاری پس از گردهافشانی بهعنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی سلنیوم در سه سطح 20 ،0و 40گرم در هکتار و دو رقم گلرنگ شامل رقم سینا و رقم محلی اصفهان بهعنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها نشان داد هیچکدام از عوامل موردبررسی تأثیر معنیداری بر عملکرد گل در گلرنگ نداشتند. تنش آبی بهخصوص در مرحله غوزهدهی، منجر به افزایش تعداد شاخه فرعی در بوته گردید. همچنین وقوع تنش خشکی در قیاس با تیمار شاهد عملکرد دانه را بهطور معنیداری کاهش داد. کاربرد سلنیوم در شرایط قطع آبیاری منجر به افزایش تمام صفات موردبررسی گردید. بیشترین عملکرد دانه از تیمار کاربرد 40گرم در هکتار سلنیوم حاصل شد. رقم محلی اصفهان نیز در قیاس با رقم سینا پتانسیل ژنتیکی بالاتری نسبت به شرایط اقلیمی نشان داده و بهطور معنیداری عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک بیشتری داشت. با توجه به نتایج حاصلشده میتوان اظهار داشت در شرایط تنش، کاربرد 40گرم در هکتار سلنیوم و کاشت رقم مناسب (رقم محلی اصفهان) تأثیرات منفی کمتری بر عملکرد دانه و بیولوژیک گلرنگ داشته است
)
 آبخوان', './data/abkhansj/coversheet/cover_fa.jpg'))