unavailable
unavailable
هرچند که تغییر آبوهوا یک پدیده جهانی است، فعالیت سازگارانه در سطح محلی آغاز میشود. درک اینکه چگونه تصمیمگیرندگان محلی، تغییر آبوهوا را حس کرده و تصمیمات خود را مطابق با آن میگیرند و یا نه برای بهبود عملکرد در تغییر آبوهوایی حیاتی و ضروری هست. این مقاله، در مورد تصمیمگیری محلی دربارهی فعالیت سازگار، از طریق مطالعهی جوامع ساحلی (NC)- کارولینای شمالی که با یک سری تهدیدات از جانب تغییرات آبوهوایی روبهروست، توسعه میدهد. در طی ماههای مارس و آوریل سال 2014، حدود 283 مورد از موارد رسمی از سوی 20 بخش ساحلی ایالت کارولینای نشان NC موردبررسی قرار گرفتند؛ که میل به عملکرد سازگارانه را (WTAA) نشان میداد. (WTAA – میل به گرفتن عملکرد یا فعالیت سازشی). مطالعات، از پنج سناریوی ریسک بهره گرفتند برای بررسی و کاوش دانش رسمی دربارهی تغییر آبوهوا که آیا آنها تغییر آبوهوا را بهعنوان تهدیدی برای جوامعشان و ایدئولوژی سیاسیشان تلقی میکنند یا نه. یافتهها حاکی از یک دانش Profested رسمی از تغییرات آبوهوایی بود که ارتباطی به WTAA (میل به عملکرد سازگارانه) نداشت. مقامات رسمی که تغییرات آبوهوا را بهعنوان تهدیدی برای جوامعشان Percived تلقی میکردند. بیشتر تابع (WTAA) ←(میل به عملکرد سازشی) بودند. بااینحال، زمانی که این تهدید تلقی شده بهعنوان یک مورد نامشخص و نامعین شناسایی شد، هیچ روابط مهم و شاخصی هم شناسایی نشد. یافتهها در مورد WTAA و ایدئولوژی سیاسی، هیچ تفاوت شاخصی تحت یک سطح متوسطی از ریسک را نشان نداده است. هنوز، تحت سطح متوسطی از ریسک و نیز یک سطح نامشخصی از آن،WTAA بیشتری نسبت به اعمال محافظهکارانه تحت سطح بالاتر از متوسط ریسک، اعمال میشود.
حفر انهار زهکشی و یا استفاده از لولههای زهکش در بسیاری موارد مطلوب است، ولی شرایط نیز ممکن است سبب شود که تنزل سطح ایستابی با تخلیه از چاهها نیز میسر بوده و مقرونبهصرفه نیز باشد. در سیستمهای زهکشی افقی مانند زهکشهای لولهای یا نهر زهکشی بخش عمده جریان بهصورت افقی است، ولی در چاهها، ابتدا نزولات آسمانی یا آب آبیاری بایستی بهطور عمودی از سطح الارض بگذرد و سپس در تحت الارض نفوذناپذیر با جریان افقی به چاهها بپیوندد؛ بهعبارتدیگر K/D سطح الارض و KD آبخوان (Aquifer) موردنظر است. روش زهکشی از طریق تخلیه چاهها در نقاطی که آب زیرزمینی تحتفشار نباشد و سفره آب آزاد موجود باشد، ارزانتر از تعبیه لولههای زهکشی یا حفر انهار زهکشی است. در حالت کلی باید گفت در مواقعی که بخواهیم سطح ایستابی را تا عمق نسبتاً زیادی در یک منطقه با وسعت کم پایین بیاوریم، زهکشی بهوسیله چاه مناسبترین شیوه خواهد بود یا در مواقعی که قسمتی از زمین در گودی قرارگرفته و امکان زهکشی افقی نداشته باشد، در این صورت ناگزیر به استفاده از پمپ و زهکشی عمودی خواهیم بود. اگر کیفیت آبی که تخلیه میشود مناسب باشد، در این صورت میتوان مجدداً آن را به مصارف آبیاری رسانید و بدین ترتیب از مخارج لازم کاست. ازنظر کشاورزی سطح ایستابی حداقل در عمق یک متری بایستی قرار گیرد تا منطقه ریشه گیاهان تهویه شود و اگر در چنین حالتی بارندگی یا آبیاری صورت گیرد، سطح ایستابی شروع به بالا رفتن نموده و خللی در فعالیت ریشهها نمودار خواهد شد. از طرفی اگر سطح ایستابی در عمق 2.5 الی 3 متری تثبیت شود، بارندگی یا آبیاری قادر نخواهد بود که به سهولت منطقه ریشه گیاهان را تحت تأثیر قرار دهد و ازاینجهت در حالت اخیر مقدار تخلیه از چاهها کمتر کمتر و به آهستگی صورت میگیرد.